Ve Madam Vanuş sahneden iner...

Madam Vanuş’un doğru bilip de yanlış yaptığımız dediği şeyler gelip çarpıyordu duvarlarıma.

Madam Vanuş'un hikayeleri ile içimdeki terazi dengeye gelemiyordu bir türlü. Ağır ağır kendimi hatırlıyordum.

Gözleriyle gülüyordu Madam Vanuş. Ben ise dilimden dökülecek kelimeleri onun gözleriyle düşünmeye başlamıştım bile.

Madam Vanuş anlatıyor, ben dahil sanki bütün mahalle susmuş onu dinliyorduk.

Madam Vanuş, ne olduğundan kendisinin de emin olamadığı beklentilerini ihtimaller diye adlandırmaya alışmıştı.

Ateşten gömleği giyeli epey olmuştu. Ege’nin iyice sessizleşen köylerinde, şimal dağlarında, şark diyarlarında tek bir er kalmayana dek...

İnsanlar, önlerine koyulan seçeneklerden birini seçebilmeyi özgürlük zannediyorlar. Aklın bu miskin kaypaklığı mı demeliyim yoksa tezahür...

Şehrazat Töre ağır ağır çıktı denizden. Cüssesinden beklenmeyecek bir atiklikle kabinlere doğru ilerledi. Attığı her adımda tahta...

Sevgili Mertcan, Bu mektubu aldığında şaşıracaksın. Eminim. Okur musun bilmiyorum ya, yine de yazıyorum. Bunaldım oğlum. Kafayı...